fietstochten 2024
Oostakker
16/03/2024
De eerste fietstocht van het nieuwe seizoen.
Plaats van afspraak, Oostakker.
Een tocht naar het Nederlands Zeeuws Vlaanderen.
De kosten voor in te schrijven bedroegen 3 euro. Niet veel natuurlijk en de bevoorrading was gepland in een café. Dit wil zeggen dat jezelf uw drankje mocht kopen. Meer kan je voor drie 3 euro ook niet verwachten. De organisatie was overigens vlekkeloos. Met pijltjes die je heel goed kon aflezen en die je moeiteloos door de Nederlandse polders bracht. Ik had een afspraak in Wachtebeke waar mijn zoon woont en na 17 km stond hij op de hoek van een straat te wachten. Vervolgens konden wij tezamen nog 70 km fietsen. Zeeuws-Vlaanderen is een streek waar het rustig fietsen is. Biljart vlak maar de wind is overal aanwezig. Veel auto’s kom je niet tegen, zo degenen die houden van rechte stukken wegen, wel dan moet je hier zijn. De dorpjes vind ik overigens ook pittoresk met hier en daar een molen en wat kanaaltjes waar je ook kan kajakken. De bevoorrading was gepland in Zuiddorpe. De tijd was daar blijven stilstaan. Mooi marktplein met een café daar moesten wij zijn. Een koek was voorzien voor de deelnemers aan deze tocht en voor de drank moest jezelf zorgen. Is meer dan logisch. Twee koffies gekocht en het was heerlijk toeven in de plaatselijke herberg. Na een kwartier terug vertrokken voor de rest van de rit. Wachtebeke kwam in zicht en daar namen wij afscheid van elkaar. Mijn zoon vond het een prachtige rit die hij vandaag kon rijden. Nog 12 km te gaan en ik kwam aan te Oostakker. Het is een kleine organisatie maar toch waren er veel deelnemers. Het moet niet altijd van die grote tochten zijn waar je dan snel 20 euro kwijt ben voor deel te nemen. 103 km vandaag gefietst en ikzelf kijk ook met genoegen terug op deze mooie georganiseerde fietstocht.
Melle – Berendries
23/03/2024
Vandaag gekozen voor een normaal fietsritje. Geen Gent Wevelgem en andere ritten. Mijn keuze ging uit naar Melle- Geraardsbergen. Een koude dag vandaag maar vooral de wind was een grote tegenstander. Men kon inschrijven in Melle en Elst. Dan maar naar Elst gereden en het parcours naar de start is ook al niet van de gemakkelijkste. Voor 3 euro was je klaar en kon de tocht beginnen. Van bevoorrading moest je vandaag niet veel verwachten. Ergens een stop aan een café en dat was het dan. Via Els naar de berendries gereden en Elverenberg en dan de gevreesde Muur in zicht. Tot dan was het redelijk eenvoudig fietsen met de wind in de rug. De Muur naar boven via de Kloosterstraat. Steil omhoog en dan rechtsaf naar de kasseien. Ze lagen er maar schots en scheef bij. Dit waren de hellingen voor vandaag en nu was het de beurt aan de wind. Ach ja waar waren die andere deelnemers? Nergens te bespeuren, ik had zo de indruk dat ik vandaag alleen aan het fietsen was. In de wielen zitten en mij schuilen tegen de wind, vergeet het maar. Ja vechtend tegen de zijwind en licht golvende wegen. Niet gemakkelijk om zo naar Melle te rijden. De wegen lagen er ook nat bij en glibberig. Uiteindelijk kwam ik aan te Melle. Een paar auto’s op de parking. Bijna niemand te zien en om daar een koffiepauze te nemen. Niets voor mij. Och ja onderweg in Steenhuize was er ook een bevoorrading in een café, maar wijselijk voorbijgereden. En nu terug naar huis met de volle wind op kop. Moeilijk en vechtend tegen de weergoden. In Nederwalm kreeg ik nog een hagelbui over mij heen. Vandaag 106 km gefietst en redelijk wat hoogtemeters. Conclusie van dit alles? Ja voor 3 euro kan je niet veel verwachten. En die bevoorradingen in een café is niets voor mij. Langs de andere kant was de bepijling zeer goed. En er was ook een gpx beschikbaar. En als ik toekwam voor mij in te schrijven was er toch een uitgebreide bevoorrading aanwezig. Misschien was ik beter onderweg toch maar beter gestopt.
20/04/2024
Desselgem
Eind April maar het is koud vandaag.
Veel wind en stevige buien.
Mijn zoon Boris deed ook mee aan deze fietstocht.
We zouden het parcours volgen tot in Desselgem en ons daar laten inschrijven.
Met de wind op kop en nu en dan zijwind vertrokken. Helemaal niet vlak het parcours naar Desselgem.
De bergjes van Ooike en Petegem en Gijzelbrechtegem, op en af. In Anzegem werd de lucht heel donker en voor mij het sein om mijn regenvestje aan te trekken.
De regen kwam met bakken uit de lucht en die veranderde in hagelstenen en de temperatuur bleef zakken tot zowat 2 graden. Wat was het koud om daarin te fietsen. Na een poosje stopte het met die zware bui en kwam de zon voorzichtig tevoorschijn. De hellingen waren ook achter de rug en wij naderden Desselgem. Veertig km gereden. Inschrijvingsgeld bedroeg 10 euro. De eerste bevoorrading was 45 km verder. Dit maakt dat wij al meer dan 80 km gefietst zouden hebben van de 100 vandaag.
Gelukkig was er aan de start gratis koffie met donuts te verkrijgen. Met andere woorden genoeg om ons op te warmen. Eenmaal de baterijen opgeladen konden wij verder fietsen.
Richting Waregem en Anzegem om in Tiegem een helling te beklimmen die uitkwam boven de eigenlijke Tiegemberg. Daarna fietsen over de schelde naar de Waaienberg. Richting de flanken van de Hotondberg en dan de onvermijdelijke klim van de Broeke. Zeer moeilijke helling met stukken van 12 procent gedurende 1 km. Een zeer onderschatte helling maar voor mij was het kruipen naar boven. Het beste was er al af en het moeilijkste moest nog komen. Dan eindelijk de bevoorrading. Ja voor wat is deze nog nodig na bijna 90 km te hebben gefietst. Nog een donuts gegeten en verder gereden naar de flanken van de Taaienberg en vele ander onbekende heuvels te veel om op te noemen. De Kapelleberg was een zwaar stuk en dan de Boigneberg was er toch wel te veel aan. Thuis gekomen na 100 km en 1000 hoogtemeters. Conclusie van deze tocht. Mooi en zwaar parcours. De donuts waren goed en ook de koffie. Het was een aangename rit om dit samen met mijn jongste zoon te mogen rijden.
Delirium Tour Nazareth
27/04/2024
Naar Nazareth om aan een bijzondere lastige fietstocht deel te nemen.
De bedoeling was dat het parcours van de 100 km niet uitgepijd was. Enkel te berijden met een gpx file. 10 euro bedroeg het inschrijvingsgeld.
Ik had de gpx gedownload maar groot was mijn verwondering dat ik deze s ’morgens niet terugvond op mijn gps. Niets aan te doen dan maar verder gereden naar Nazareth.
Daar was er een helpdesk aanwezig die mij zou helpen om het bestand te zetten op mijn gps.
Na een halfuur hield ik het voor bekeken want ze konden het ook niet fixen. Dan maar zonder het gpx bestand op mijn gps verder gereden.
Ja mijn nieuwe wahoo wou het bestand maar niet downloaden.
In ieder geval het parcours was
uitgepijld tot Vloesberg. Daarna moest ik mijn plan zien te trekken. Tot aan
Schorisse was het niet zo zwaar wat het parcours betrof. Maar na die eerste
bevoorrading was het andere koek. De bevoorrading overigens was van heel grote
kwaliteit. Niets te kort om de motor in gang te houden. Na Schorisse ging het
dan flink bergop. En in Vloesberg mocht ik dan mijn gsm gebruiken om verder te
fietsen. Moeilijk was het niet om de goede richting te volgen. Plachettes was
de eerste dooddoener. Stijl en lang, niet gemakkelijk. Daarna de duik naar
Vloesberg om aan de volgende klim te beginnen. De helling Bruyere is niet zo
stijl maar wel een lange. En dan kom je uit in Ellezelles. Beklimming naar het
oude station van Ellezelles. Eenmaal boven was het richting de tweede
bevoorrading, juist voor de Kanarieberg. Tot hier al wat hoogtemeters
overwonnen. Na een goede tankbeurt de Kanarieberg beklommen. Toch een zware
beklimming naar het Muziekbos. De volgende in het rijtje de Tenhoutestraat en dit op kasseien is helemaal niet mijn ding.
Dan de Bovenstraat omhoog, een heel mooi beklimming. Boven aan de top kom je
uit aan de Bossenaarmolen met een prachtig panorama als beloning. De duik naar
Maarke- Kerkem. Kapelleberg omhoog en terug naar beneden met als kers op de
taart de Varent richting brouwerij Roman. Met andere woorden een lastige tocht.
In Welden was de derde bevoorrading en kolpaart in Huise de laatste helling van
de dag. Na 112 km was ik terug aan de start en kon ik terug naar huis fietsen.
Een zware tegenwind was mijn deel gedurende de laatste 18 km. 130 km vandaag en
meer dan 1000 hoogtemeters. De moeite
Ferdy Van Den Houtte Classic
Zandbergen
01/05/2024
Naar de parking gereden van De Gavers in Geraardsbergen.
Dan naar de startplaats met de fiets te Zandbergen.
Mijn nieuwe gps leidde mij feilloos naar daar.
De inschrijving was buiten aan een of ander café.
Een geluk dat het niet regent want dan zou dit toch al een probleem opleveren.
De inschrijving bedroeg 3 met en 5 euro zonder vergunning.
Mij maakte het niet uit ik zou toch 5 euro betalen want het geld ging naar een goed doel.
Ik vond het raar dat bij de inschrijving niemand de keuze had om drie euro te betalen want mevrouw vroeg direct aan iedere deelnemer 5 euro. Ik vind dit niet kunnen, ach ja het is dan maar zo.
Het parcours voor vandaag was een heuvelachtig rit zonder zeer zware beklimmingen. Hier en daar was het wel nodig om het kleine plateau te gebruiken, maar meestal was het fietsen op de grote plaat.
Eerst fietsen door een stuk van het Pajottenland die er altijd mooi en rustig bij ligt en daarna Henegouwen. Verlaten wegen en dorpjes werden doorgefietst. Halverwege was er een bevoorrading voorzien. Koeken en sinaasappelen en sportdrank, is meer dan voldoende voor zo’n tocht. Het merkwaardige van deze fietstocht is dat het bijna geen meter vlak was. Dit zag ik op mijn fietscomputertje. De meters gingen met de kilometers omhoog en zodoende kwam ik uit aan zowat 870 meter. Wat toch al een aanzienlijke hoogte is. Na 110 km aankomst aan de Gavers. Maar wat een massa mensen en de parkings overvol. Toen ik vanmorgen vertrok was er geen kat te zien.
En het weer vandaag? Een prachtdag met zowat 25 graden. Zon in overvloed, wat moet een mens nog meer hebben.
Tour de Collines
Doornik
04/05/2024
Doornik was de start van een zware tocht door de Henegouwse hellingen.
Hoogtemeters vandaag gegarandeerd.
Ik en mijn zoon Boris kozen voor de 125 km.
Eerste helling de beklimming van de col du Jubaru.
Vanuit Doornik is dit al een lange helling, niet zo steil maar wel lang. Op mijn eigen tempo naar boven gereden de rest liet ik maar wijselijk maar verder fietsen. Het weer vandaag was zonnig maar niet te warm, maar het was droog en dit zou zo niet blijven. De volgende helling was de achterkant van de Kluisberg. Steil omhoog naar de top van de Kluisberg. Er waren er al een paar bij die al zo snel niet meer naar boven fietsten. De volgende in het rijtje de Knokteberg, is alweer een stuk moeilijker. Op naar Saint – Sauveur en meteen de eerste beklimming van de La Croisette. Een lange en moeilijke helling waar mijn zoon een hele straat voor mij uit reed. Als ik boven kwam zei ik tegen hem dat hij niet meer hoefde te wachten op mij. Maar hij wou niet, liever tezamen verder. Het was trouwen nog meer dan 80 km en de finale moest nog beginnen. Daar was de eerste bevoorrading in Frasnes – Lez – Buissenal. De kwaliteit was hoog, honger en dorst zou je vandaag niet hebben. Van dan af volgden er zes heftige beklimmingen. De eerst de Altiere is een helling op kasseien. De Calvaire viel nog mee, maar daarna de beklimming van Sartiau gevold door de loodzware Hameau de Papins. Ik sprak met mijn zoon af om boven te wachten op de laatstgenoemde helling. Op de eerste helling de Sartiau kon ik nog redelijk volgen. Op het laatste kreeg ik het wat moeilijker en moest ik de rol lossen. En dan de afdaling naar Hameau des Papins. Toen ik eraan begon was ik niet zo ver achter. Nee integendeel meter per meter reed ik het gat toe van al de vorige die mij achterlieten op de vorigen helling. En raar maar waar maar ik fietste al de deelnemers voorbij en ik had zelf mijn zoon in het vizier. Ongelooflijk, terwijl al die ander kraakten fietste ik sneller. Ik kwam zelfs tot aan het wiel van mijn zoon maar in de laatste meters moest ik het hoofd buigen. In plaats van te wachten mocht ik tot mijn eigen verbazing er een sprintje uit persen. Nooit gedacht dat ik dit nog kon. Denk niet dat ik daarna vermoeid geraakte, nee de volgende hellingen reed ik op mijn eigen tempo vlot naar boven. Op de Grinquier fietsten wij samen naar boven maar op de tweede maal La Croisette was het al een stuk minder. Op naar de tweede bevoorrading van de dag. En toen begon het weer om te slaan. Nog 40 km naar Doornik met nu en dan een pittige beklimming. Wij zaten al boven de 1200 hoogtemeters. Maar de regen, niet te doen het gootwater, ik moest trouwens mijn zonnebril afzetten want ik zag niets meer van het water die over mijn bril stroomde. Het was afzien met al dat water. Warm was het ook al niet. De temperatuur zakte zienderogen en wij werden met de minuut natter en natter. Helemaal doorweekt waren op den duur. Eigenlijk geen weer om verder te fietsen, maar ja waar moest je heen en de lucht die zat helemaal vol met zware regenval. Mijn zoon kreeg het moeilijk ook omdat zijn benen koud begonnen te krijgen. Stijve spieren en stram. Uiteindelijk na meer dan 1u30 begonnen aan de laatste keer De Jubaru. En dit in de striemende regen en harde wind. De afdaling naar Doornik was heftig met al die regen. Toen wij aankwamen aan de aankomst konden wij amper nog stappen vanwege de koude en doorweekte kleren. Het kaderplaatje afgeven en weg naar de auto. Andere schoenen aan en met de auto naar huis. Terugkijkend, ja het was een zware tocht.
125 km en 1670 hoogtemeters. Goede organisatie en veel seingevers en dat het regent, dit moet je er bijnemen.
Altebra Classic
Ophasselt
18/05/2024
Een fietstocht die ik al verscheidene malen heb gereden.
Het parcours blijft zowat hetzelfde en de bevoorradingen ook.
Niet de wagen maar wel de fiets genomen naar Ophasselt, dit is al meteen een goede start.
Voor de tocht gekozen van 90 km.
DE weg eerst naar Ophasselt is niet van de gemakkelijkste. De Volkegemberg omhoog en nadien naar Elst is al direct klimmen geblazen. 22 km op en af, van een goede opwarmer gesproken. Het weer was nevelig en zwaarbewolkt en temperaturen rond de 12 graden.
Via Sint – Martens – Lierde en Parike naar Everbeek – Boven. Dit is een streek waar er bijna geen vlakke wegen bestaan. Vloesberg, Ellezelles en Buissenal waren de dorpen die ik door kon fietsen.
Het kasteel van La Berliere in Houtaing diende terug als bevoorrading.
Niets op aan te merken koeken, bananen en sportdrank. 70 km gereden en nu op naar de Muur in Geraardsbergen. Na 100 km daar naar boven rijden via de vesten doet al wat pijn aan de benen.
Nu nog naar de startplaats. Normaal krijg je een gratis drankje na afloop van de rit. Maar ik verkoos liever om verder te rijden naar huis. Het was een redelijk zware tocht. 140 km en 1400 hoogtemeters.
Veel meer moet dit ook niet zijn.
De Biest
Kruisem
20/05//2024
Voor de tweede maal naar de Biest in Kruishoutem voor de jaarlijkse fietstocht ten voordele van het kinderkankerfonds. Met andere woorden de 8 euro inschrijvingsgeld wordt daarvoor gebruikt.
De inschrijving gebeurde in een tent. Normaal was het een tocht van zowat 70 km maar nu werd hij ingekort tot 65 km en dit door wegeniswerken. Maar zoals gewoonlijk fiets ik naar de start, zo zou ik vandaag wel aan een goede 95 km komen.
Het weer was zonnig en zacht. Niet veel deelnemers wel voor de mtb tocht. De tocht zelf nu. Niet zo zwaar maar wel heuvelachtig rond Kruishoutem. Veel draaien en keren tot de bevoorrading in Gijzelbrechtegem. De bevoorrading was goed. Sportdrank en dergelijke. Dan maar verder gefietst, het was vandaag een solotocht. Andere fietsers niet meer gezien gedurende de tocht. In en om Kruishoutem is een streek waar het mooi fietsen is. Vooral richting Wortegem en Petegem, Ooike en Moregem is het tamelijk heuvelachtig. De ene zware helling vandaag was in Nokere die luid naar de Nokere Berg. Trachten in het gootje te rijden naar boven. Aangekomen aan de Biest kreeg ik nog een gratis barbecue worst. Na de lekkere worst terug naar huis. In totaal vandaag 95 km en toch nog 650 hoogtemeters. Niet slecht. Terugkijkend een mooie tocht om te fietsen al zou ik graag een de mtb rit willen rijden.
Brouwers op wielen.
25/05/2024
Oudenaarde
Voor de tweede maal een fietstocht hier in de buurt.
Brouwerij Liefmans was de startplaats voor deze fietstocht.
Inschrijvingsprijs bedroeg 22 euro. Een redelijk hoog bedrag om te fietsen.
Gekozen voor de langste afstand of 137 km. De hoogtemeters rond de 1200 meter.
Het zou zeker geen gemakkelijke tocht worden. Niet alleen dat maar ook het weer was ook niet zo goed. Vooral dan in de voormiddag. De eerste 40 km regen tot aan de bevoorrading te Sint lievens Esse. En de wegen lagen er vuil en glibberig bij. Toch redelijk veel kasseistroken ook, met putten en waterplassen. Na 40 km was mijn fiets niet meer om aan te zien. Vuil en smerig. Dan de bevoorrading. Sportdrank en nog wat koeken en onvermijdelijk het bier. Veel fietsers dronken al hun eerste pint. Als er maar geen twee waren. Niets voor mij om ook een pint te drinken. Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken. Wat mij ook opviel was de vele lekke banden onderweg. Ik fiets met tubeless en als ik een gaatje krijg dan zal de band zichzelf gaan herstellen door middel van de vloeistof die in de band aanwezig is. Nog een woordje over de toiletten. Sorry maar voor mij is dat een schande. Vuil en vies was de plaats waar je kon plassen. Er was een gat in de grond. Het was uitkijken waar je dan ook stond. Triestig dat men de moeite niet doet om een of ander toilet te huren. Dit zowel voor mannen als vrouwen. Met zo’n een hoge inschrijvingsprijs moet dit toch mogelijk zijn. En nu verder voor het tweede deel van de tocht. Dit naar de volgende bevoorrading tegen de Kluisberg. Golvende wegen, op en af zonder echt zware beklimmingen. Ondertussen scheen de zon dit was al wat beter fietsen. Het was wel een eenzame rit want veel deelnemers heb ik niet meer gezien. De meeste kozen voor een kleinere omloop. In ieder geval aangekomen aan de Kluiz. Voor mij was er al een deelnemer toegekomen die zijn drinkbus vulde met bier. Smakelijk. Ikzelf mocht van alle soorten bier proeven maar dankte voor het aanbod. Kan ik niet begrijpen hoe je kan fietsen met bier als bevoorradingsdrank. Ik heb het gehouden met een sportdrank. En nu op naar het zwaarte punt van de dag. Na 100 km de beklimming van de kluisberg en tot aan het torentje. Een lang stuk van 2 km. Naar Vlaamse normen al meer dan de moeite. De laatste meters naar het torentje zijn ook zeer steil. Via Zulzeke naar de Korte Keer en dan gevolg door de Taaienberg. De laatste helling was dan een beklimming rond Schorisse. Aankomst aan de brouwerij Roman voor een volgende bevoorrading en met bier natuurlijk. Eigenlijk zijn dit al de bierfeesten! Stel u zelf voor moest ik overal een paar pintjes drinken ik zou niet ver geraken. En nu verder fietsen tot de aankomst in Oudenaarde waar ik nog een toertje mocht fietsen in de brouwerij. Thuis aangekomen had ik 143 km gefietst en 1200 hoogtemeters overwonnen. Terugkijkend kan ik zeggen dat de rit wel mooi is zonder extreem lastig te zijn. En wat het bier betreft dat moet ieder zelf uitmaken als hij overal een proevertje wil nemen
Horebeke
08/06/2024
MTB
Naar Horebeke gereden voor een MTB tocht.
Het zou een zware bedoening worden in en rond Horebeke. Niet minder dan 1000 hoogtemeters dienden overwonnen te worden. Aan de inschrijving werden wij verwelkomd met een gratis bidon.
Het parcours zelf, daarin kunnen wij kort zijn. Zo goed als bijna geen verharde wegen. Voortdurend onverhard en ook wat denk je bergop. Vooral de streek rond Schorisse heeft heel wat te bieden voor de mtb sport. Gelukkig was het nog tamelijk droog, anders zou het nog een stuk zwaarder zijn. In Mater en omgeving was het parcours een stukje minder zwaar en daar was ook de bevoorrading. Alles erop en eraan, niets op aan te merken. Zou ging het verder naar Ename met de beklimming van de Kattenberg langs een onverhard pad. In Volkegem tweemaal de Boembeekstraat. Eenmaal onverhard en eenmaal langs de verharde kant.
Boven was er de splitsing voor de grotere afstand en de iets kleinere. De grote tocht ging verder naar Etikhove en daarna Maarke – Kerkem. Langs de flanken van de Boigneberg op en af via onverharde wegen. Eigenlijk te veel om op te noemen. Met ander woorden, Horebeke is een heel zware toertocht, maar wel heel mooi in de Vlaamse Ardennen. Na de tocht terug naar huis met de fiets. Het was in ieder geval een leuke fietstocht.
Bicro Pijl Tielt
MTB
29/06/2024
81 km
Nog eens een uitzonderlijke droge dag vandaag. De zon schijnt en het is 25 graden.
Mooi weer om aan een mtb tocht deel te nemen.
De tweede van dit jaar en dit komt door altijd maar die regen die dan ook de veldwegen onberijdbaar maken. Is alleen maar goed voor de modderduivels, maar ik hou het liever bij droge omstandigheden.
Normaal is het parcours voor gravelbikes, maar ik verkies toch liever te fietsen met mijn mtb. Ik was niet de enige velen reden rond met een mtb fiets. En nu over het parcours. Niet uitgepijld, enkel te fietsen met de gps. En dit gaat niet altijd vanzelf. Zo ook terug vandaag.
Eerst een paar veldwegen gevolgd door de bossen van Ruiselede. Mooie paden om op te rijden en kurkdroog, veel beter kon het niet zijn. En mijn gps deed het goed, hier en daar wel een afslag gemist, door niet goed op te letten. En dit ging zo door tot aan de bevoorrading. Bananen, sportdrank, peperkoek en andere. Later volgde er nog een tweede bevoorrading aan km 60. Nu had ik er 25 km opzitten. Toch maar mijn tweede bidon opgevuld want je weet toch nooit als ik de tweede bevoorrading zou missen. Maar dan kwam de miserie. In Aalter Brug wilde mijn gps niet meer meewerken. Wij moesten een stuk op hetzelfde parcours terugkeren maar mijn gps begreep het niet zo. Voortdurend melding maken verkeerd gereden. Probleem was dat ik dan ook de weg niet meer verder kon volgen. Dan maar op het idee gekomen om andere deelnemers te volgen. Dit lukte hier en daar en moest ik toch telkens mijn gsm raadplegen om te kijken of ik goed zat. Is niet ideaal zoiets.
Op de een of andere manier ben ik het mooie Drongengoed door kunnen fietsen. Met de hulp van een of andere deelnemer. Na 50 km hield ik het dan maar voor bekeken en volgde mijn gps gehoorzaam teug naar Aalter Brug. Naar mijn tweede bevoorrading kon ik natuurlijk fluiten. Gelukkig had ik nog drank bij mij. En heel raar iets voorbij Aalter brug vond mijn gps terug het parcours. De grootste afstand wou hij niet volgen de kleine wel. Zo dan maar verder gefietst naar Tielt. Conclusie van het verhaal. Mijn gps wou vandaag niet meewerken, aan wat het ligt, ik zou het niet weten. Blijkbaar was ik niet de enige want ik ben nog mensen tegengekomen die met hetzelfde probleem te maken hadden. Altijd maar foutmeldingen. Normaal was het een toch van 81 km, wel ik heb vandaag ook zoveel gefietst. Voor de rest een mooie streek om te fietsen.Otegem
07/07/2024
Een mtb tocht in Otegem.
Een paar jaar geleden ook al eens deze mtb tocht gefietst van de krierecrossers.
Als je niet van klimmen houdt is het beter dat je niet deelneemt.
Het parcours is heel technisch en vergt heel wat van de degenen die eraan meedoen.
Het eerste stuk is een opwarmertje richting Avelgem en dan de Kluisberg.
De eerste maal naar boven via een smal paadje slingerend door het bos. Meteen maar op de kleinste versnellingen. Ondertussen was Tim Merlier met nog een paar andere mij voorbijgereden, voor die mannen stelt dit allemaal niet veel voor. Toch tof dat die bekende sportfiguren deelnemen aan een doodgewone mtb tocht voor wielertoeristen.
Eenmaal boven was het fietsen naar het privédomein van Kasteel Calmont. Daar was ook de bevoorrading. Ik koos voor de 70 km en dan kon ik driemaal halthouden aan deze bevoorrading.
De toch ging nu verder naar Nukerke om te trachten te fietsen op het Leon Pironpad.
Fietsen is veel gezegd, het is meer strompelend over de rotsblokken. Zo ging het maar verder op en neer zwoegend en zwetend op nu en dan steile stukken. Via de n60 en het Koppenbergbos naar de Korte Keer. Door het spijkerbos naar beneden. Op en rond de Paterberg om vervolgens terug naar boven te rijden naar de bevoorrading. Het begon al in de benen zitten. Gelukkig was de bevoorrading van hoge kwaliteit. Het volgend rondje dan. De Knokteberg naar beneden om vervolgens via Amougies off-road naar boven tot de derde bevoorrading. Van klimmen gesproken!! En nu op naar Otegem? Nee eerst via een slingerend pad naar beneden en dan vervolgens voor de vierde maal de Kluisberg omhoog. Boven aangekomen aan de top was het dalen tot in Ruien en richting Otegem.
Een tocht van 70 km met iets meer dan 1000 hoogtemeters en bijna onverhard. Mooi stuk privé die de deelnemers mogen doorrijden. Een leuke maar lastige fietstocht.
