fietstochten 2018
Fietstochten 2018
Ingooigem Stijn Streuvelsrally 25/03/2018
De eerste rally van dit nieuwe seizoen voor mij en gekozen voor de Stijn Sreuvelsrally te Ingooigem. Het zou bij een niet te lange rit blijven. De conditie is nog niet zo als ze moet zijn, verre van zelfs! Met de fiets richting Ingooi gem gereden om een tocht van ongeveer 60 km te fietsen. Deze rally behoort niet tot de allergrootste tochten die je kan rijden maar qua organisatie is alles tot in de puntjes verzorgd. Zoals bijvoorbeeld een bewaakte fietsstalling, een vlotte inschrijving en een zeer goed gepeilde omloop. De 60 km was verdeeld in twee verschillende parcoursen, eentje van 20 en dan nog een rondje van 40 km. De 20 km was vanwege de wind een beetje doorduwen en met de meuleberg als enige helling. Zo kwamen wij terug aan de start met ongeveer 40 km in de benen. De 40 km die nu volgden was meer op en af zonder echt lastig te zijn. Vanwege mijn beperkte conditie kreeg ik het in Nokere wel een beetje lastig. Met wat druivensuiker en andere versterkers kwam ik er weer door. Kasseien waren er ook zoals deze in Wannegem-lede. Via Ooike reden wij naar Moregem en in Elsegem hield ik het voor bekeken. Merkwaardig was wel dat ik tot nu toe geen enkele bevoorrading was tegengekomen. Er was nochtans een voorzien! Misschien gewoon voorbijgereden zeker! Na Elsegem terug naar huis via de aankomst zone van Ronde Van Vlaanderen. 75 km vandaag gefietst en ik kan je garanderen dat je niet altijd van die tochten moet rijden waar je tegenwoordig toch diep in je buidel moet tasten. De prijzen die ze nu al vragen om mee te fietsen is toch al meer dan aan de hoge kant. Nu betaal ik iets meer dan 2 euro en je krijgt er veel voor terug.
Coureur Cafe Harelbeke 07/04/2018
Vandaag naar Harelbeke om aan een fietstocht deel te nemen die werd ingericht door de scouts van Harelbeke tezamen met wielerclub Leiedal. Zoals gewoonlijk met de fiets naar de startplaats via Moregem, Anzegem en Vichte. Dan de wat drukkere weg volgen naar Kuurne (gelukkig was er een fietspad aanwezig). Na 27 km kwam Harelbeke in zicht met de locatie van de scouts. Moderne inschrijving via de pc, kortom alles aanwezig om van een aangename fietstocht te genieten. Voor 5 euro waren er twee bevoorradingen voorzien en ook ontbrak er niet een uitstekende bepeiling van het parcours. Ja verloren rijden was vandaag onmogelijk. Zo op weg dan naar de Vlaamse Ardennen om een paar heuvels te gaan bedwingen. Langs zeer rustige wegen naar Zwevegem om uiteindelijk Avelgem te bereiken en daar kwam de eerste helling al in zicht de Kluisberg die werd beklommen langs de Waalse kant. De beentjes en de ademhaling sputterden een beetje tegen maar al bij al ging het nog redelijk vlot. De bevoorrading was in Berchem waar er alles voorhanden was. Ja en daar stonden ze de scouts om iedereen vlot te bedienen. Mijn favoriete hapje was ook aanwezig of met andere woorden broodpudding. Als je zo’n paar naar binnen stopt ben je wel voor een tijdje goed. Ondertussen had ik er al 60 km onder de wielen en wachtte het moeilijker werk. Eerst de helling naast de Koppenberg of de Rotelenberg. Daarna De Korte Keer een niet te onderschatten helling. De volgende in het rijtje de ellenlange Bossenaarweg, tot aan de molen waar je van een magnifieke uitzicht kan genieten van de Vlaamse Ardennen tot ver in West Vlaanderen. Dan de weg volgen naar Ronse tot aan de top van de Kruisberg. Via Zulzeke kwam kwam ik terug aan in Berchem om nogmaals aan te schuiven aan de bevoorrading. Als je ziet wat er daar allemaal ligt voor 5 euro daar kunnen nog veel organisatie nog iets van leren. Nu was het tijd voor mij om naar huis te fietsen en dat was nog ongeveer 12 km. Vandaag 103 km gereden en ik kan je verzekeren dat het de moeite was om aan deze tocht deel te nemen. Chapeau voor de organisatie.
Etixx Classic 21.04.2018
Op een mooie zomerse dag met de fiets naar Nazareth om aan deze fietstocht deel te nemen. De mooie route gevolgd van de fietssnelweg Oudenaarde Gent. 18 km als opwarmertje om de benen los te gooien. Ik was reeds ingeschreven daarmee duurde het voor mij maar een fluitje van een cent om de start te nemen van wat toch een redelijke zware tocht zou worden. Als je aan deze fietstocht deelneemt rij je zelden alleen en dit was vandaag ook het geval. De ongevallen die moet je er ook maar bijnemen. En dit was ook zo in Nedezwalm waar een deelnemer ook onderuit schoof. Den Bruul was de eerste beklimming vandaag, een korte maar nijdige helling. Kort daarop gevolgd door de meeloper De Buchtweg tot aan die mooie molen boven aan de top. Het prachtige uitzicht krijg je er gratis bij. Dan reden wij richting Vloesberg om een helling te beklimmen die niet meetelt voor de bergprijs maar je wel de kleine plaat moet gebruiken. Terug een afdaling met de volgende beklimming die daarop aansluit Bruyere. Een lange helling met halverwege een stijl stuk en een lange uittloper. Dan was het de beurt om de Code d’Ellezelles te bedwingen. Een zware helling echt steil met ook een lange uitloper. En daar kwam reeds de bevoorrading in zicht juist voor de Kanarieberg. Een bevoorrading bij Etixx Classic is van een heel hoog gehalte. Allerlei soorten repen fruit en dergelijke, niets komt de fietsers te kort. Is het nu een voordeel of een nadeel een bevoorrading net voor een helling te plaatsen. Ik had er toch moeite mee en mijn benen voelden zwaar aan. Maar kom met te duwen en op de laagste versnellingen kom je er ook. Nu volgde nog de Kapelleberg te Maarke Kerkem. Een van de mooiste hellingen van de Vlaamse Ardennen. Via Mater reden wij naar Huise om de laatste berg van de dag te bedwingen de Kolpaart. Met de grote plaat naar boven, niet veel moeilijks aan vast. De laatste bevoorrading bevond zich ook te Huise. En ja ik was het bijna vergeten te schrijven dat het een mooie maar heel warme dag was. Veel drinken was dan ook een noodzaak, en aan deze bevoorrading was daar zeker geen gebrek aan. Nog 12 km vlak en wij waren terug aan de starplaats. Ging de start zeer vlot de aankomst was een stuk minder. Honderden deelnemers stonden aan te schuiven om hun kaderplaaatje te laten afknippen. Geduld was een mooie eigenschap die je dan kon gebruiken. Iedere deelnemer mocht dan aanschuiven om zijn papieren zak te laten vullen. Veel heb ik er niet ingestopt want mij wachtte nog een trip naar huis. En wat met mijn Flesje Delirium? Degene die na mij kwam was de gelukkige, want in plaats van een mocht hij er twee in ontvangst nemen. Hopelijk dronk hij ze niet direct uit! Via de fietssnelweg terug naar huis. 120 km vandaag gereden over een tamelijk moeilijk parcours
Kwaremont Belisol Classic 28.04/2018
Met de wind op kop naar Kuurne gefietst via Moregem, Anzegem, Vichte, Harelbeke om uiteindelijk na 30 km Kuurne te bereiken. Aan de startplaats was het rustig omdat de meeste deelnemers al vertrokken waren. Iets na tien dan maar gestart terug richting Oudenaarde. Nu met de wind in de rug was het aangenaam fietsen. De Tiegemberg moest al s eerste helling beklommen worden en er zouden nog vele volgen. Zoals de Blaarhoekstraat te Gijzelbrechtegem. Na 64 kwam Oudenaarde in zicht en meteen ook de eerste echte kuitenbijter de Vlaamse Ardennen Dreef. Nee het vlotte helemaal niet, afzien was het op de toch wel steile helling. Dan volgde nog de Kapelleberg en via een mooie weg bereikten ik Schorisse na 74 km waar ook de eerste bevoorrading was. Groot was mijn verbazing dat ik toch echt moest zoeken om nog iets te vinden. Buiten peperkoek en een stuk wafel helemaal niets. Van fruit of banaan bijvoorbeeld was er helemaal geen sprake. Water was er nog genoeg en als je goed keek stond er op een tafel nog een grote bidon energie drank die ook al bijna leeg was. Het zekere voor het onzekere gekozen en mijn bidon alsnog gevuld want je weet maar nooit. Eigenlijk toch triestig voor een Grinta tocht. Maar kom de fiets opgeklommen voor de rest die nog moest afgelegd worden. Eén rondje van 35 km met vele hellingen en met de wind als voortdurende spelbreker. De Steenberg, Molenberg, Maudries en Berendries als voornaamste heuvels. De tweede bevoorrading was terug aan de kerk van Schorisse. Groot was mijn verwondering dat het hekken reeds gesloten was! Ja het is waar dat het reeds twee uur in de namiddag was maar zo vroeg alles sluiten dat vind ik toch wel straf. Gelukkig had ik mijn bidon toch bij de eerste keer bijgevuld. Dan maar verder gefietst met de felle tegenwind richting Ronse. De Kwaremont liet ik maar links liggen want veel zin had ik toch al niet meer. Na 134 km thuisgekomen en wat kan ik van deze rit zeggen. Niet veel positiefs, de bevoorrading was karig en de tweede was er helemaal niet meer. Nochtans had ik er wel voor betaald. Hopelijk de volgende keer beter.
Duvel On Tour 01/05/2018
Startplaats Brouwerij Liefmans in Oudenaarde. Of met andere woorden 800 meter van mijn woonplaats, veel dichter kan men niet starten. Het zou in ieder geval een redelijk zware tocht worden niet alleen van wege de afstand maar ook de hellingen en veelvuldige kasseistroken. Eigenlijk was het gewoon fietsen naar brouwerij Duvel in Breendonk en terug. Eerste helling van de dag als opwarmertje de Volkegemberg. Daarna volgden de kasseien van de Holleweg en Karel Martelstraat. Via golvende wegen naar de bekende Haaghoek. Niet de Leberg maar wel de Keiweg moest bedwongen worden. En wat volgt er na de Leberg dat is de Berendries. Het was trouwens de tweede maal dat ik deze helling in een toertocht mocht boven fietsen. Vlak werd het daarna niet, altijd maar golvende wegen door het mooie landschap van Zottegem en de Denderstreek. Allerlei kasseiwegen werden opgezocht en met hier en daar nog een landweg werden de benen niet gespaard. Het weer was ook al niet te warm en de wind ontbrak ook niet vandaag al blies hij nu wel in de rug richting Breendonk. In Baardegem was de eerste bevoorrading voorzien die trouwens helemaal in orde was. Via het mooie fietspad leireken naar Opwijk en Londerzeel. Na 84 kwam Breendonk in zicht met brouwerij Duvel. Daar kon men de eerste gratis Duvel drinken of een drank met wat minder alcohol. Het was tamelijk druk, ook vanwege de vele andere tochten die georganiseerd werden. En nu terug naar huis en dat zou niet vanzelfsprekend worden. Een ferme tegenwind en dit gedurende 80 km. Gelukkig waren de wegen vlak zo onoverkomelijk waren de eerste kilometers ook niet. Na 110 km was het tijd voor de volgende bevoorrading. Ik was niet alleen maar daarmee is dan ook alles gezegd. Voor mij rijden ze ofwel te traag of te snel. Dan maar een eigen tempo fietsen en daarmee geraak je ook ver. Iets voorbij Aalst begon het parcours ook lastiger te worden. De vlakke wegen waren voorbij! Mere en Borsbeke hebben niet bepaald wegen die denken aan een polderlandschap. Zeker niet in Sint Lievens Houten, met een grote verassing, een helling die geplaveid was met kasseien en dit na 136 km. De Lippenhovestraat in Zottegem is terug een weg om niet mee te lachen, en de Paddestraat in Velzeke kent iedereen, hotsend en botsend over die kasseiweg. 150 km en nu kreeg ik het echt kwaad ja de voordurende tegenwind begon zijn tol te eisen. Nog twee hellingen boven fietsen en ik was terug in Oudenaarde. Wie zin had kon terug aanschuiven voor een gratis Duvel! Het was een mooie fietstocht 163 km met 1200 hoogtemeters en veel kasseien en een wind die de laatste 80 km in het nadeel stonden.
Ago Cycling Rides 05/05/2018 Oudenaarde
Het zou een moeilijke tocht worden door de Vlaamse Ardennen, veel hellingen moesten op deze dag beklommen worden. Vooreerst een gezapig tochtje langs de schelde. De eerste beklimming luisterde naar de mooie naam De Lange Ast. Via schilderachtige dorpjes zoals Ooike en Huise kwam de bekende kuitenbijter in zicht De Oude Kwaremont na 33 km. Voor veel deelnemers was het al zwoegen om boven te geraken. De Hotondberg naar boven en zo kwamen wij aan te Etikhove waar de eerste bevoorrading plaatsvond. De ladeuze was de volgende beklimming een steil gemeen stuk. Kapelleberg en dan de pittige klim van de Foreest. Het volgende drieluik kwam dan aan de beurt oftewel de Leberg, Berendres en Valkenberg. De Fayte is dan meer een lange beklimming, ja vlakke stukken waren er niet meer te bespeuren. Eerbeek, Zarlardinge en in Goeferdinge mochten wij nog even van de fiets om de innerlijke mens te versterken. Tot nu was het al een redelijke zware tocht geweest. Maar in de verte kwam er een ander kanjer in zicht de Muur van Geraardsbergen. Zwoegen op het marktplein met de andere deelnemers en kijken naar de mensen die van iets fris genoten op de vele terrassen. Maar ja daar was nu geen tijd voor, want het steilste stuk kwam eraan tot aan de kapel. Ik ben toch telkenmale blij als ik boven kom. 90 km achter de rug maar het was verre van gedaan. Te sint-martens-lierde de Eikemolen naar omhoog. Normaal is dat een helling die meevalt maar na 100 km is dit toch al een stukje minder het geval. De hoogtemeters bleven maar aan tikken. Via Mater en Horebeke kwam de aankomst in zicht. Meer dan 1400 hoogtemeters beklommen op 124 km. Dat zegt meer dan genoeg over het parcours. Een mooie rit was het vandaag, de zon die overvloedig scheen en vooral de uitstekende organisatie.
BUNKERTOCHT DIKKELVENNE 09/06/2018
Een grijze maar droge zaterdag, een ideaal weertje om deel te nemen aan een mtb tocht. Van Oudenaarde gefietst langs de schelde richting Gavere en DIkkelvenne. Het beloofde een prachtige rit te worden midden de glooiende velden van Dikkelvenne. En bunkers kom je veel tegen in deze streek vandaar ook de naam die voor deze tocht werd gekozen. Veel asfalt was zeldzaam deze namiddag en vooral zoals vandaag veel zanderige wegen en ontzettend veel hoog gras. Ook werden verscheidene private paden doorkruist of wel plaatsen waar je nooit toegang hebt. Bossen velden en weilanden wisselden elkaar af en met hier en daar een pittige helling was het meer dan een geslaagde tocht. Vooral de bergjes tussen de fruitboomgaarden vergde toch inspanningen van de deelnemers. En de poorten stonden ook open in Gavere waar ieder jaar de lastige veldrit doorgaat. Sommige stukken moesten te voet genomen worden. Ik reed vandaag de grootste afstand of de 70 km.
Honger of dorst? Wel dit is geen probleem in Dikkelvenne. Voor 3 euro krijg je 4 bevoorradingen. En deze waren niet van de minste. Allerlei soorten fruit, koeken en sportdrank. De laatste bevoorrading was wel een speciale want je kon kiezen tussen een streekbiertje of frisdrank. Ja wat moet je nog meer hebben als sportman en mtb. Beter kan volgens mij niet. Daarna terug naar huis gereden en na een fietstocht van meer dan 90 km was ik meer dan voldaan. Misschien tot de volgende keer!
MTB tocht Vichte Kapellekenstocht 16/06/2018
Een beetje afwisseling kan geen kwaad en daarom vandaag terug op weg met de MTB. De eerste 20 km op rustige wegen naar Vichte. Een vlotte inschrijving, met andere woorden niet overbevolkt of misschien was ik te laat gestart dit zou natuurlijk ook kunnen. Eigenlijk heb ik het liever zo. Vandaag gekozen voor een tochtje van 60km wat nog altijd de moeite is. Het parcours lag er kurkdroog bij, met als gevolg dat je voortdurend een grote versnelling kan blijven duwen. De organisatoren hadden ook gezorgd om hier en daar een stukje privéterrein in te lassen. Altijd mooi om in een bos te mogen fietsen van een of ander kasteel. Helemaal vlak is de tocht niet, veeleer glooiend met prachtige uitzichten op het achterland van Kortrijk, Belegen en Sint Denijs. Juist voor de eerste bevoorrading mochten de deelnemers gedurende 3 km een bos doorkruisen met tal van bospaadjes en singletracks. En daarna met de wind in de rug was het lekker fietsen tussen de velden naar Bellegem en Stasegem om uiteindelijk de Gavers te bereiken in Harelbeke. Daar werden wij terug op de proef gesteld op onze stuurmanskunst. Op en af tussen de vele bomen langs het meer. Nog een paar kilometer te gaan om in Vichte aan te komen.. Dan maar naar huis gefietst via Anzegem, Moregem, Elsegem en Petegem. 100km gereden en dit op een mooi gevarieerd parcours. Ik heb vorig jaar ook aan deze tocht deelgenomen en een ding vind ik spijtig dat het altijd identiek hetzelfde parcours is. Deze streek heeft toch nog andere mogelijkheden om te ontdekken. Of misschien een ander voorstel, doe volgend jaar dezelfde rit maar in tegenovergestelde richting. Dus eerst naar de Gavers in Harelbeke en dan de rest van het parcours. Is maar een idee van mij.
Waterhoekfeesten MTB 30/06/2018
Terug een zomerse dag, de zoveelste al dit jaar. Richting Waregem om deze tocht mee te fietsen. Weinig water te bespeuren op deze Watertoertocht, hoe kan het ook anders na de aanhoudende droogte van de afgelopen weken. 20 km naar Waregem met de mtb of een goed uurtje fietsen. Inschrijving in de plaatselijke tent en na afloop kreeg iedere deelnemer een boterham met oefflake. Geperste varkenskop is een ander woord daarvoor. Het parcours is niet zo indrukwekkend vooral niet in Waregem zelf. De eerste 9 km mochten wij voortdurend rondjes rijden in Waregem om dan uiteindelijk de Spitaalbossen te bereiken, die ook voor deze tocht eenmalig openstonden. Het was wel een kort stukje door het bos want ik heb aan andere tochten meegereden die toch een groot deel van het bos gebruikmaakten. Na dit stukje bos was het wel zoeken om nog mooie paden te vinden. Indrukwekkend was het niet tot aan de eerste bevoorrading. Niets op aan te merken alles in orde. Voor de 60 km volgde nu een moeilijk stuk via Tiegemberg. En in Tiegem kan je heel goed met de MTB rijden. De rode lus van de bloso mtb route van Anzegem maakt daar ook gebruik van. Op en af en hier en daar toch steile stukken. En wie het nog niet wist Tiegem heeft ook zijn muur. Ik noem hem de muur van het Vossenhol. Een zeer steile hindernis waar ze in de bevoorrading niet tevreden mee waren. Deze helling mocht er volgens sommigen niet in! Komt dat nu tegen ze hebben eens een serieuze helling en meteen moet hij geschrapt worden. Werk voor de mensen van Anzegem want dan moeten zij hun parcours ook aanpassen! En zeggen dat er in de Vlaamse Ardennen tientallen van zulke hellingen liggen. Na de tweede bevoorrading was er nog een tweede passage voorzien in de spitaalbossen en de laatste km hadden nog weinig te bieden. Straat in en uit en dat was het dan. Volgens mij heeft deze streek toch meer te bieden dan altijd maar gebruik te willen maken van die Spitaalbossen. Terug naar huis dan maar en na een tocht van 100 km was ik meer dan tevreden.
Boekeltocht 07/07/2018
Terug een. warme zomerdag en met dit prachtig weer richting Boekel gefietst om aan deze MTB tocht deel te nemen Boekel situeert zich in de Zwalmstreek die gekend is voor zijn vele drassige paden in de herfst en de winter. Vandaag lag de omloop er kurkdroog bij en dit niet alleen maar ook zanderig en enorm veel stof. Hert parcours is zeker niet gemakkelijk vlakke stukken komen er amper voor, dit getuige de meer dan 800 hoogtemeters. Via Horebeke en Schorisse was het voortdurend klimmen en dalen. De ijskelder naar beneden in Schorisse , voor de waaghalzen het moment om hun persoonlijk record te verbeteren. Voor mij het sein om met knikkende knieën de afdaling te bedwingen. Via het wondermooie Muziekbos en zijn jeugdherberg omhoog naar Vloesberg. Een mooi ritje dwars door het imposante bos waar tal van reeën leven in volle vrijheid. De lastigheidsgraad moet je er natuurlijk bij nemen. Daarna nog even op de tanden bijten voor de eerste en enige bevoorrading. Sommige deelnemers klaagden dat er maar een bevoorrading was vanwege de hoge temperaturen. Ach ja je kan erover zeuren maar een bevoorrading op 50 km is misschien normaal. Ja je bent niet iedere week te gast te Dikkelvenne met zijn 5 bevoorradingen! En nu het oude mijnwerkerspad volgen tot aan de voet van de Berendries. Een lange helling met zeer steile stukken op meestal onverharde paden. Veel zwaarder dan de eigenlijke Berendries. Vanop de top heb je een weids uitzicht over het mooie golvende landschap van de Zwalmstreek. Veel verpozen was er niet, de conditie werd op de proef gesteld. En zo kwamen wij na 50km terug aan de aankomst. Voor mij lag de streep nog een eind verder. 70 km gereden op de mtb op een veeleisend parcours en dit zowel bergop als bergaf. Een uitdaging voor iedere mtb.
Zaterdag 11augustus 2018
Koesterrit tv Kinderkankerfonds Gent
Startplaats Ename daar moesten wij zijn om aan deze rit deel te nemen. Ik kon vandaag trouwens te voet naar de inschrijving gaan. Veel dichter kon ik niet aan een tocht deelnemen. Gekozen voor de 100 km en ondanks de relatieve korte tocht zou het zeker geen lachertje worden. Eerst de beentjes losschudden richting Heurne om alzo in Huise de eerste beklimming aan te vangen van de Korte Ast. Daarna was het helemaal vlak naar Lozer, Ouwegem en terug naar Eine waar de eerste bevoorrading zich bevond. 30 km gefietst en tot nu toe een zeer gemakkelijk ritje. Maar dit zou nu wel gaan veranderen. Eenmaal de Schelde over gefietst kwam er geen einde aan de vele beklimmingen. De ene al zwaarder dan de andere, maar de wegen waren zeer goed om op te fietsen. Dit wil zeggen rustige en verkeersarme wegen in dit stuk van de Vlaamse Ardennen. Een klein beetje was het fietsen over de taalgrens. De hoogste top lag trouwens in Vloesberg. Daarna in den Bosgat tijd voor de derde bevoorrading. De vorige was naast de mooie Bossenaarmolen met een enig mooi uitzicht over de glooiende vlakten van de Vlaamse Ardennen. Met al die hellingen begon de vermoeidheid ook toe te nemen. De laatste helling was ook geen lachertje om naar boven te fietsende die luistert naar De Varent. Ename dan bereikt na 100 km en 1100 hoogtemeters. Dit wil zeggen dat de laatste 70 km meer dan 800 hoogtemeters moesten overbrugd worden. Na de richt mocht je dan nog een lekkere pint drinken of iets anders. Een droge worst kreeg je er als extra bij. Kortom een leuke tocht met drie bevoorradingen, meer moet dat niet zijn